گل یخ زمستان تو هستم / اسیر ناز چشمان تو هستم
مرا پر پر مکن ای دوست / که من مشتاق دیدار تو هستم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
حافظهام همه چیز و همه کـَــس را فراموش میکند
خسته شدم بس که سائیدمش و تو هر بار نمایانتر شدی
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
در میان دست هایت عشق پیدا میشود / زیر باران نگاهت، نسترن وا میشود
با عبور واژه ها از گوشه ی لب های تو / مهربانی خوب معنا میشود
مرا پر پر مکن ای دوست / که من مشتاق دیدار تو هستم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
حافظهام همه چیز و همه کـَــس را فراموش میکند
خسته شدم بس که سائیدمش و تو هر بار نمایانتر شدی
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
در میان دست هایت عشق پیدا میشود / زیر باران نگاهت، نسترن وا میشود
با عبور واژه ها از گوشه ی لب های تو / مهربانی خوب معنا میشود
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
منو ببخش که بی خبر تو خلوتت پا میزارم / مقصرش دلتنگیه ، من که گناهی ندارم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
تو با من باش و بگذار عالمی از من جدا گردد / چو یک دم با تو بنشینم ، دل از هر غم رها گردد
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
چقدر سفت شده پدال دوچرخه دونفره دوستی مان!
یا من خسته ام، یا شیب زیاد شده، شاید هم تو دیگر رکاب نمی زنی
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
تو با من باش و بگذار عالمی از من جدا گردد / چو یک دم با تو بنشینم ، دل از هر غم رها گردد
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
چقدر سفت شده پدال دوچرخه دونفره دوستی مان!
یا من خسته ام، یا شیب زیاد شده، شاید هم تو دیگر رکاب نمی زنی
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
تو را آرزو نخواهم کرد، هیچ وقت!
تو را لحظه ای خواهم پذیرفت که خودت بیایی، با دل خود، نه با آرزوی من
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
امشب به یادت گریانم ، گرچه ز دیده ات پنهانم ، گرچه به ظاهر خندانم ، اما از درون نالانم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
بود درد مو و درمانم از دوست / بود وصل مو و هجرانم از دوست
اگر قصابم از تن واکره پوست / جدا هرگز نگردد جانم از دوست
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
کاش میشد بوسه ها را قاب کرد / مثل نامه سوی هم پرتاب کرد
کاش میشد عشق را تقسیم کرد / مثل تک شاخه گلی تقدیم کرد
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
تو آسمانی ومن ریشه در زمین دارم همیشه فاصله ای هست داد ازاین دارم
قبول کن که گذشته ست کار من از اشک که سال هاست به تنهایی ام یقین دارم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
اگر خطا نکنم عطر ، عطر یار من است کدام دسته گل امروز بر مزار من است
تو قرص ماهی و من برکه ای که می خشکد خود این خلاصه ی غم های روزگار من است
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
برای چشم عاشق تو نامه پست میکنم / همیشه آن تبسمی که میل توست درست میکنم
غم شکستن من و تو هم تمام میشود / فکر را را نکن، خودم درست میکنم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
در آن درگه عشق چه مجتاج نشستم / تو هر شام مهتاب به یادت شکستم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ویران شد از نگاهت بنای استوار دلم ، حالا تو تنها ستون این ویرانه ای
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
اگر قلبم از چوب بود آن را به آتشکده چشمانت میسپردم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دلتنگ تو امروز شدم تا فردا / فردا شد و باز هم تو گفتی فردا
امروز دلم مانده و یک دنیا حرف / یک هیچ به نفع دل تو تا فردا
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
در خیال من بمان ، اما خودت برو .
آنکه در رویای من است مرا دوست دارد ، نه تو
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
اگه فراموشم کنی میرم سراغ سرنوشت / میگم چرا اسم منو فقط تو قلب تو نوشت
اگه فراموشم کنی سلطان قصر غم میشم / مثل یه شمع بی فروغ لحظه به لحظه کم میشم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
نگاه تو سیب است و من نیوتنی بیچاره بی خواب از کشف جاذبه
تو را لحظه ای خواهم پذیرفت که خودت بیایی، با دل خود، نه با آرزوی من
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
امشب به یادت گریانم ، گرچه ز دیده ات پنهانم ، گرچه به ظاهر خندانم ، اما از درون نالانم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
بود درد مو و درمانم از دوست / بود وصل مو و هجرانم از دوست
اگر قصابم از تن واکره پوست / جدا هرگز نگردد جانم از دوست
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
کاش میشد بوسه ها را قاب کرد / مثل نامه سوی هم پرتاب کرد
کاش میشد عشق را تقسیم کرد / مثل تک شاخه گلی تقدیم کرد
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
تو آسمانی ومن ریشه در زمین دارم همیشه فاصله ای هست داد ازاین دارم
قبول کن که گذشته ست کار من از اشک که سال هاست به تنهایی ام یقین دارم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
اگر خطا نکنم عطر ، عطر یار من است کدام دسته گل امروز بر مزار من است
تو قرص ماهی و من برکه ای که می خشکد خود این خلاصه ی غم های روزگار من است
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
برای چشم عاشق تو نامه پست میکنم / همیشه آن تبسمی که میل توست درست میکنم
غم شکستن من و تو هم تمام میشود / فکر را را نکن، خودم درست میکنم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
در آن درگه عشق چه مجتاج نشستم / تو هر شام مهتاب به یادت شکستم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ویران شد از نگاهت بنای استوار دلم ، حالا تو تنها ستون این ویرانه ای
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
اگر قلبم از چوب بود آن را به آتشکده چشمانت میسپردم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
دلتنگ تو امروز شدم تا فردا / فردا شد و باز هم تو گفتی فردا
امروز دلم مانده و یک دنیا حرف / یک هیچ به نفع دل تو تا فردا
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
در خیال من بمان ، اما خودت برو .
آنکه در رویای من است مرا دوست دارد ، نه تو
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
اگه فراموشم کنی میرم سراغ سرنوشت / میگم چرا اسم منو فقط تو قلب تو نوشت
اگه فراموشم کنی سلطان قصر غم میشم / مثل یه شمع بی فروغ لحظه به لحظه کم میشم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
نگاه تو سیب است و من نیوتنی بیچاره بی خواب از کشف جاذبه